Garip Dışında Yeniliği Sürdüren Şiir

Özellikleri Garip hareketinin etkisini devam ettirdiği yıllarda şiiri Garipçiler kadar sıradanlaştırmak istemeyen her biri kendi tarzını oturtmuş şairler, şiirdeki lirizmlerini yitirmeden yeniliği sürdürmek istemişlerdir. Herhangi bir topluluğa bağlı kalmamış, bağımsız olarak şiir anlayışlarını devam ettirmişlerdir. Bu dönem şairleri toplumsal sorunlara eğilmenin yanında bireysel şiire de önem vermişlerdir.

NOT: Cahit Zarifoğlu, Hilmi Yavuz ve Erdem Beyazıt gibi 1960 sonrası mistik bir duyarlılıkla şiir yazan sanatçıları da bu başlık altında inceleyeceğiz.

Bu dönemde dikkat çeken sanatçılar şunlardır:

Attila İlhan

• Ahmet Oktay

Bedri Rahmi Eyüboğlu

Behçet Necatigil

Cahit Külebi

Ceyhun Atuf Kansu

Fazıl Hüsnü Dağlarca

Necati Cumalı

Sabahattin Kudret Aksal

Özdemir Asaf

NOT: 1860 sonrası mistik duyarlılık şiiri de bu grupta ele alınmaktadır.

Mehmet Akif Ersoy‘un özüyle Necip Fazıl Kısakürek‘in sözünü şiirde birleştirmeyi başaran Sezai Karakoç’un İslâmî söylem bakımından kendisinden sonraki şairler üzerinde büyük etkisi olmuştur. Cahit Zarifoğlu, Erdem Beyazıt, Ebubekir Eloğlu, İsmet Özel, Hilmi Yavuz ve Nurullah Genç gibi sanatçılar Sezai Karakoç’tan etkilenmiş ve İslâmî söylem doğrultusunda eserler vermişlerdir. Mistik anlayışlı şairler, geleneksel değerlerle Batılı anlayışın çatışmasını, karşılaştırmasını ele almışlardır.

CAHİT ZARİFOĞLU (1940-1987) İslâmî söylemin en güçlü temsilcilerinden biri olan sanatçı, edebiyatta İkinci Yeni tarzındaki şiirleriyle tanınmıştır. İçerik olarak İslâmi kaynaklara yöneldiği için kısa sürede onlardan ayrılmıştır. Eserlerinde madde-ruh çatışması, Batı diktatör anlayışına karşı Doğu protestosu gibi temaları ele almıştır. Hayat karşısında rindane bir duruşu tercih eden Zarifoğlu’nun kapalı bir şiir dili vardır. Eserleri: Şiir: İşaret Çocukları, Yedi Güzel Adam, Menziller, Şiirler Öykü: İns

Tags:

Düşüncelerinizi Yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir