ERZURUMLU EMRAH

(? – 1860?)
Aşık. Erzurum’un Tambura köyünde doğdu. Erzurum’da medrese tahsili yaptığı, ömrünün önemli bir kısmını seya­hatle geçirdiği, Sivas, Kastamonu, Sinop, Konya ve Niğde illerini dolaştığı, Niksar’da öldüğü bildirilir.
Emrah hem aruz hem de hece ölçüsü ile şiirler yazmıştır. Halk şâirleri içinde dîvan şiirini en iyi bitenler arasındadır. Tasavvuf! şiirleri varsa da asıl şahsiyetini saz şiiri tarzında yazdığı koşma ve semailerinde gösterir. Tokatlı Aşık Nuri, Emrah’ın çıraklarındandır. Beşiktaşlı Gedâî’nin üzerinde de tesiri vardır.
Emrah’ın tek eseri Divan’ıdır.

[Divan’ındaki aruz ile yazıl­mış şiirleri ilk defa Erzurumlu Mehmet Abdülaziz yayımladı (İst. 1913). İlk monografi de E. Cem Güney tarafından neşre­dildi (Sivas, 1928). Daha sonra Fuad Köprülü (1928), Vehbi Cem Aşkun (Sivas, 1942) ve E. Cem Güney ile Çetin Eflâtun Güney Erzurumlu Emrah hakkında (1944,1955) kitap çıkar­dılar. Bir diğer yayım Orhan Ural’ın “Dost elinden Gelen Turna” -Erzurumlu Emrah, Hayâtı- Şiirleri (1976) adlı kitaptır. Cahit Öztelli’nin Sahte Şöhret Bir Ozan- Erzurumlu Em­rah’ı da bunlar arasında sayılabilir (Ankara 1976). Erzurumlu Emrah, elyazması dîvanı bulunan nâdir halk şairlerindendir. Dîvanının biri şahsî kitaplığımızda olmak üzere dört nüsha­sı tarafımızdan tesbit edilmiştir.]