HABİBİ

(XV’inci asır)
Azeri şairi. Bergüşad’da doğdu (?). Akkoyunlu hükümdarı Sultan Yâkub’un himayesinde yetişti. Şah İsmail’in sarayı­na gitti ve korundu. Şâh İsmail ona “melikü’ş-suarâ” unvanı verdi. Bilinmeyen bir sebepten dolayı iran’dan ayrılıp İstan­bul’a geldi. Yavuz Sultan Selim’in yakını oldu. İstanbul’da (muhtemelen 1520’de) öldü. Sütlüce civarına gömüldü.
Habibi, Azeri sahasında Nesimi ile Fuzuli arasında yeti­şen en büyük şairdir. Azerî Türkçe’si ile yazdığı şiirlerde ahenkli bir dil ve parlak mecazlar, ince hayaller vardır. Aşk ve tasavvuf temalarını işlemiştir.
Fuad Köprülü şâirin 42 şiirini yayımladı (Edebiyat Fakül­tesi Mecmuası, C. VIII, 1932). İ. H. Ertaylan da Habîbî hak­kında bir makale yayımladı. [Hayat Mecmuası, (1928).]

Düşüncelerinizi Yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir