Cemil Süleyman Alyanakoğlu

(1886-1940) Hikaye ve roman yazarı. Halep İdâdisi’ni bitirdikten sonra (1903) Beyrut Amerikan Üniversitesi Tıp hazırlık sınıfına de­vam etti. İstanbul’da Tıbbiye’yi bitirdi (1911). Balkan Savaşı’nda Yanya cephesinde, I. Dünya Savaşı’nda Arabistan’da doktorluk yaptı. Anadolu’da sağlık müdürlüğü görevlerin­den sonra ölümüne kadar Devlet Denizyolları idaresinde doktorluğa devam etti.
Cemil Süleyman Alyanakoğlu, Fecr-i Ati topluluğunun önde gelen hikayecilerindendir. Resmî görev ile uzun süre istanbul’dan uzaklaştığı için şöhretini hemen hemen Servet-i Fünun Dergisinde ve Âşiyan, Resimli Kitap, Bahçe, Mehâsin dergilerinde çıkan yazılarıyla sağladı (1908-12 arası) Daha sonra neşrettiği ya­zıları şöhretine bir şey eklemedi. Bu ikinci döneme âit yazı­ları Güneş dergisi (1927) ile Vakit gazetesinde neşredildi (1937). Öykülerinde ve romanlarında halk arasından seçil­miş sıradan tiplerin aşk maceraları anlatılır. Mesleği ile İlgi­li olarak hastalıklı insan tiplerine de yer vermiştir. Romanla­rında teknik mükemmellik yoktur. Psikolojik tahlilleri başa­rılıdır. Dil sâdedir.
Romanları: 1. Inhizam (Servet-i Fünun’da tefrika edildi, 1909-10), 2. Kadın Ruhu (1910), 3. Siyah Gözler (1911). Hikâye kitapları: 1. Timsal-i Aşk (1909), 2. Ukde (1909).