AKİF PAŞA

 (1787-1845)
Yazar, şâir. Yozgat’ta doğdu. Aytntaplı Mehmed Efendı’-nin oğludur. Altı yaşında babası ile Hicaz’a gitti. Özet Öğre­nim gördükten sonra Bozok’ta Cebbarzâde Süleyman Bey’-ın dîvan katipliğine getirildi. Yirmiyedı yaşında iken İstan­bul’a giderek Bâbıâlî Dtvan-ı Hümâyûn Kalemi’ne girdi (1813). Zamanla yükselerek vezirlik rütbesiyle Hariciye nazı­rı oldu. 1845’te Hicaz’dan dönerken İskenderiye’de öldü
Akif Paşa tahsilli, kültürlü, iyi bir devlet adamı idi. Dîvan şiiri tarzında örnekleri olduğu gibi, hece ölçüsü ile ve saz şiiri tarzında eserleri de vardır. Sadeliğe dönük nesirleri ile de tanınır. Adem Kasidesi yeni şiirin örneklerinden sayıl­mıştır. Devrinde gelişen Batı edebiyat akımından fazla etki­lenmemiştir.
Eserleri:
 1. Tabsıra, (1883), 2. Münşeatı EI hac Âkil Efendi Akif Efendi ve Dîvançe (1843), 3. Dîvançe (1845), 4. Eser-i Akif Paşa (Mektupları, 1873), 5. Muharrerat-ı Hususİye-i Akif Paşa (1883), 6. Risale’ül- Firaye ve’l-Siyasiye (Arapça’dan çevirdiği bu eser basılmadı.)