‘L’ Bölümündeki Yazılar
(1491-1582) Divân şairi, yazar. Kastamonu'da doğdu. Asıl adı Abdüllatîf'tir. Katip olarak Belgrad'da, İstanbul'da, Rodos'ta, Mısır'da çalıştı. Mısır'dan Yemen'e giderken bindiği geminin batması üzerine boğularak ölmüştür. Tezkiretü'ş-şuarâ ( şâirler tezkiresi) adlı eseri ile meşhur olmuştur. 1543'te yazmaya başladığı bu eseri 1546'da bitirip Kanunî Sultan Süleyman'a sunmuştur. Tezkiresinde giriş bölümünden sonra Mevlana'dan başlayarak büyük sofi şairleri, sonra pâdişâh ve şehzadeleri, daha sonra da harf sırasına göre şairleri tanıtmış, şiirlerinden örnekler vermiştir. Latifi'nin kaside ve gazelleri, mesnevileri vardır. Eserleri: 1. Tezkiretü'ş- şuara (1898'de eski harflerle basıldı. N.Lupal-O.Reşer'in Almanya çevirisi 1979'da Osnabrück'de basıldı), 2. Divân, 3. Subhatü'l-Uşşâk [Yüz hadis tercümesi; Erdoğan Erol bu eser ile doktoraya hazırlık çalışması yaptı, basılmadı (Konya, Selçuk Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi 1981)1, 4- Tarif nâme-1 İstanbul (N.S.Pakun tarafından yeni yazıya çevrilerek Evsâf-ı İstanbul ... DEVAMI...>>
Şâir, yazar. Bursa'da doğdu. Asıl adı Mahmud'dur. Defterdar Osman Çelebi'nin oğludur. Muradiye Medresesi'nde okumuş, İslâmî ilimleri öğrenmiştir. Daha sonra Şeyh Seyid Ahmed Buharî'nin dervişi olmuştur. M. Bayezid, Yavuz Sultan Selim, Kanunî Sultan Süleyman ve II. Selim dönemlerinde yaşamış, bu sultanlardan yardım görmüştür. Adı geçen sultanlara eserler ithaf etmiştir. Sultan Selim, şaire 35 akçe yevmiye bağlamış, Lâmiî de bununla yetinerek ömrünü ilim ve ibâdetle geçirmiştir. Bursa'da öldü. Nakkaş Ali Paşa Mescidinin avlusuna gömüldü.Lâmiî, manzum ve mensur 30'dan fazla esere sahiptir. Bunların çoğu Arapça ve Farsça'dan çevirilen din, tasavvuf, ahlâk ve aşk konulu eserlerdir. Tercümede orijinale sadık kalmamış, genişleterek tecrüme yapmıştır. İranlı şâir Molla Câmî (1414-1492)'den fazla çeviri yaptığı için Camî-i Rûm diye tanınır. Kitaplarından sosyal ve yerli özellikler vardır. Latifeleri ve ... DEVAMI...>>
(1828-1876) Dîvan şâiri. Leskofça'da doğdu, İsmâil Paşa'nın oğludur. İlk tahsilini doğduğu yerde yaptı. Özel dersler alarak Arapça ve Farsça'yı Öğrendi. Sadaret Mektûbî Kalemi'nde, Bosna'da, Gümrük Emâneti'nde çalıştı (1849-1861 arası). Tuna gazetesinde başyazarlık yaptı (1864). Halep ve Girit'te memur olarak bulundu, istanbul'da öldü. Encürnen'i Şuarâ ( şâirler topluluğu)'nun kurucusudur. XVII'inci yüzyıl şâirlerinden Nailî, Şeyhülislâm Yahya ve Fehim-i Kadim'İ örnek edinip şiirlerini tasavvufla yoğurdu, şiirde klâsik zevki yaşattı. Dili sağlamdır. Etrafında toplanan genç şâirlere klâsik şiirimizin zevkini inceliklerini göstermiştir. Leskofçalı Galip'in ki dîvanı vardır. İlkine Rûh-ı Sânî adını vermiştir. İkincisi Dîvan âdını taşır. [Şiirlerini İbnü'l-Emin M.K. İnal toplayıp hayatı ve edebî şahsiyetini de tedkik ederek bir önsöz ilâvesi ile, Gâlib Dîvânı adı ile yayımladı (1917).] DEVAMI...>>
Romancı. İstanbul'da doğdu. İstanbul Kız Öğretmen Okulu nu bitirdi (1929). İlk ve ortaöğretim kurumlarında Türkçe öğretmenliği yaptı. Çocuklar için yazdığı romanlar ile tanınmıştır. Çocuk romanları: 1. Onlar Ermiş Muradına (1935), 2 Öksüz (1946), 3. Işığa Koşan Çocuklar (1952). Cem Sultan (Tiyatro eseri, 1969). Fırtına Günleri (Roman, 1973), Üç Kuşak (1977). DEVAMI...>>