Gezi Yazısı

Gezilen, yaşanan, görülen yerlerin okuyucuya İl­gi çekici gelebilecek yönlerinin anlatıldığı yazılardır. Divan edebiyatında “seyahatname” sözcüğüyle kar­şılanan gezi yazısı, sıradan gözlemleri kapsamaz. Yazar, güçlü bir gözlem gücüyle bir yerin doğa güzelliklerini, gelenek ve görenekleri, yaşayış özel­liklerini yansıtır. Bu ürünler başta toplumbilim olmak üzere; tarih, coğrafya ve folklar gibi toplumsal bi­limlere kaynak oluşturur. Servet-i Fünûn, edebiyatta sansürün yaygın olduğu bir dönemdir. Bu dönemde seyahat özgürlüğü de kısıtlanmıştır. Bu nedenle Servet-i Fünun Edebiyatı’nda gezi yazısı türü pek gelişmemiştir. Servetifünûn Dönemi’nde gezi türünde Ahmet İhsan Tokgöz’ün “Avrupa’da Ne Gördüm” (1892); Cenap Şahabettin’in “Hac Yolunda”, “Avrupa Mektupları”, “Âfâk-ı Irak” adlı kitapları vardır

Düşüncelerinizi Yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir