Bu biçim gazelin özel bir şeklidir. Bir uzun dize bir de kısa dizeyle kurulur. Kısa dizeye ziyâde denir. Ziyadeler dizeden kabul edilmediği için iki uzun iki kısa dizeden oluşan dört dize bir beyit olarak görülür. Kısa dizeler okunsa da okunmasa da beytin anlamı bir bütün meydana getirir. Ziyadesi bir satırdan çok olan müstezatlar da bulunmaktadır. Tek ziyadeli müstezatlara “sade” çitf ziyadeli olanlara ise “çift” denir. Ziyadeler anlam olarak üstteki dizeye bağlıdır. Uyak düzeni (aa/ aa/ bb/ aa) biçimindedir. Genellikle aruzun “mef’ulü/ mefailü/ mefailü/ feulün” kalıbıyla söylenir. Her dizeden sonra bu kalıbın ilk ve son birimleri olan “mef’ulü/ feûlün” kalıbına uygun bir şekilde kısa dize söylenir.
ÖRNEK MÜSTEZAD
Ey şûh-ı kerem-ptşe dil-i zâr senindir.
Yok mihnetin asla
Ey kân-ı güher anda ne kim var senindir
Pinhân u huveydâ Sen kim gelesin meclise bir yer mi bulunmaz
Baş özre yerin var
Gül goncasısın kûşe-i destâr senindir Gel ey gül i ra’nâ
Alt Kategoriler: Eski Türk Edebiyatı
Bu sayfa için yorum yazın