LESKOFÇALI GALİP
(1828-1876)
Dîvan şâiri. Leskofça’da doğdu, İsmâil Paşa’nın oğludur. İlk tahsilini doğduğu yerde yaptı. Özel dersler alarak Arapça ve Farsça’yı Öğrendi. Sadaret Mektûbî Kalemi’nde, Bosna’da, Gümrük Emâneti’nde çalıştı (1849-1861 arası). Tuna gazetesinde başyazarlık yaptı (1864). Halep ve Girit’te memur olarak bulundu, istanbul’da öldü.
Encürnen’i Şuarâ ( şâirler topluluğu)’nun kurucusudur. XVII’inci yüzyıl şâirlerinden Nailî, Şeyhülislâm Yahya ve Fehim-i Kadim’İ örnek edinip şiirlerini tasavvufla yoğurdu, şiirde klâsik zevki yaşattı. Dili sağlamdır. Etrafında toplanan genç şâirlere klâsik şiirimizin zevkini inceliklerini göstermiştir.
Leskofçalı Galip‘in ki dîvanı vardır. İlkine Rûh-ı Sânî adını vermiştir. İkincisi Dîvan âdını taşır. [Şiirlerini İbnü’l-Emin M.K. İnal toplayıp hayatı ve edebî şahsiyetini de tedkik ederek bir önsöz ilâvesi ile, Gâlib Dîvânı adı ile yayımladı (1917).]
